հայ. լոր բառից՝ իկ փաղաքշական ածանցով (ինչպես՝ Դոխիկ, Արծվիկ անունները): Ակնարկում է անունը կրողի անմեղությունը, հեզությունը, քնքշությունը: Լորիկ են կոչում հաճախ նաև տղաներին: