հայ. կատար բառից,որ նշանակում է “գագաթ”,”գլուխ”, “բարձունք”:Իբրև անձնանուն գործածական է 19-րդ դարից:Կատար են կոչում հաճախ նաև Կատարինե / ժՍՈՑպՑՌվՈ/ անունը կրողներին՝ իբրև վերջինիս կրճատ ձևը, սակայն սրանք բոլորովին տարբեր անուններ են՝թե ծագումով, թե իմաստով: