հուն. անունից. հայերի մեջ տարածված է կրոնի միջոցով:Գործածվում է նաև քրիստոնյա այլ ժողովուրդների մոտ լատ. , ռուս. և այլն : Եբր. ստուգաբանվում է իբրև “փայլուն”, “ողորկ” կամ “բարձր պատվար”: Վերջինն ավելի հավանական է: Ոմանք էլ մեկնում են իբրև “վտիտ”: Այժմ էլ գործածական անուն է:Սրանից է Մարկոսյան ազգանունը: