հին պարս. Vahya, զենդ. vahyah բառերից, որ նշանակում է “լավագույն”, “վեհ”: Սակայն իբրև անձանուն պարսիկների մեջ չի եղել, իսկ հայոց պատմության մեջ /ըստ. Հ.Աճառյանի/ հիշատակվում է մեկ անգամ միայն: Այժմ բավական տարածված անուն է: Սրանից է Վահյան ազգանունը: